Με δόλωμα τριχιά (αμμοσκούληκο) αγκιστρώνουμε σχεδόν όλα τα ψάρια της ακτής. Όχι μόνο μουρμούρες αλλά και τσιπούρες, χιόνες, σπάρους, κακαρέλους, ακόμη και σαργούς και παντελήδες. Στα καλά τα χρόνια έσκαβες λίγο στην άμμο, στην άκρη της παραλίας της Ρέμβης, κι έβγαζες όσα σκουλήκια σου χρειαζότανε για το ψάρεμά σου. Οι παχιές μουρμούρες περιμένανε 20 μέτρα μακρύτερα. Στα ζαβά τα χρόνια σήμερα, πάς στο δολωματά κι αρκείσε να χρυσοπληρώνεις τριχιές τόσο λεπτές που παλιότερα ούτε που θα τις έβαζες στ’ αγκίστρια σου. Ας είναι όμως. Όπως στρώσαμε θα κοιμηθούμε.
Επειδή λοιπόν οι τριχιές που αγοράζουμε είναι πολύ λεπτές πια, όταν θέλουμε να δελεάσουμε τα μεγαλύτερα ψάρια του τόπου και δολώνουμε ολόκληρη την τριχιά χρειάζεται να προσέξουμε ιδιαίτερα πώς θα δολώσουμε. Ο «εισαγόμενος» τρόπος με την βελόνα είναι μια λύση αλλά το σκουλήκι ταλαιπωρείται και ψοφάει σχεδόν αμέσως. Είμαι της άποψης ότι με το χέρι και με λίγη εμπειρία η τριχιά θα περάσει εξίσου εύκολα στο αγκίστρι και στο παράμαλλο και θα είναι πιο ζωντανή. Αρκεί βεβαίως το αγκίστρι να είναι κατάλληλο και ο κόμπος λεπτός και πολύ καλά ξακρισμένος.
1. Διπλάρι συρόμενο. 2. Αρματωσιά Up and Over. |
Μπράβο σου σε ευχαριστώ για της πληροφορίες είναι πολλή χρήσιμες Πλέων δεν αγοράζω δολώματα γιατί με αυτόν τον τρόπο βοηθάω το κλασικό ψάρεμα και αν πλέων όλοι εμείς δεν αγοράζαμε θα έβρισκε ο κάθε ψαράς στον ψαρότοπο του και δεν θα χρειαζόταν να πληρώσει πρώτα για να πάει για ψάρεμα και όλοι αυτοί που πλουτίζουν παράνομα θα πω ότι μόνο έτσι θα εξαλείψει η αλητεία αυτή δεν είναι επάγγελμα αρπαχτή είναι και με κακές συνέπειες για το χόμπι καλά είναι τα καταστήματα να περιοριστούν στα εργαλεία αλιείας και σε εξοπλισμό και να ξεχάσουν της αρπαχτές Ασε που όταν υπάρχει ζήτηση ξεπατώνουν τον τόπο
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι Όπως πάμε με μαθηματική ακρίβεια σε μερικά χρόνια ούτε γόπες δεν θα πιάνουμε λόγο του ξεριζωμού του τόπου
Πόσες φορές θα το μετανιώσουμε .........
Γεια σου Μιχάλη,
ΔιαγραφήΜ’ έβαλες να σκέφτομαι.
Είμαι της άποψης ότι είναι χρήσιμο να μπορούμε να αγοράζουμε δολώματα αλλά έχεις δίκιο ότι οι περισσότεροι δολωματάδες είναι της αρπαχτής. Τους τόπους δεν τους ρημάζουν, τους ρημάξανε ήδη, παντού σχεδόν όπου υπάρχει ζήτηση.
Από την άλλη, ούτε όλοι ξέρουν, ούτε όλοι μπορούν να βγάλουν τα δολώματά τους μόνοι τους άρα κάπως χρειάζεται να τα προμηθεύονται.
Δεν μπορώ να μην σκέφτομαι ως παράδειγμα προς μίμηση τις «βαρβαρικές» χώρες όπου ισχύουν αυστηροί κανόνες για όλους που ασχολούνται με την παράκτια αλιεία, ερασιτεχνική και επαγγελματική και βεβαίως πολλά δολώματα καλλιεργούνται, αφού και πολιτείες ενδιαφέρονται και επαγγελματίες επενδύουν χρήματα στις επιχειρήσεις τους.
Στην δική μας τη χώρα τα πράγματα συμβαίνουν όπως τα λές και προσωπικά δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για το μέλλον.