Μαζί με το μπουζούκι και το μπαγλαμά μας φέρανε και το πολυάγκιστρο, τη ζόκα, τον κιούρτο κι άλλα πολλά και μας ανοίξανε τα μάτια στο ψάρεμα την κλωστοϋφαντουργία και το εμπόριο.
Το πολυάγκιστρο δεν επιτρέπεται στις περισσότερες χώρες τις Ευρώπης αλλά εμείς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να δολώσουμε σαρδέλα κι οποιοδήποτε άλλο ψαροδόλι αλλά και σουπιά και θράψαλο και πλοκάμι ή ολό χταποδιού.
Για μάνα χρησιμοποιώ συνήθως διάφανη μαλακή πετονιά – με πιστοποίηση IGFA κατά προτίμηση – μήκους ενός περίπου μέτρου και διαμέτρου 0,35 έως 0,40 του χιλιοστού, σπανιότερα και 0,30. Το πρώτο αγκίστρι το προτιμώ μακρύλαιμο για να περνάει ευκολότερα από τα βράγχια των δολωμάτων (συνήθως δολώνω σαρδέλα και γαύρο μαζί) και με μάτι αντί για παλέτα επειδή προτιμώ να το δένω με τον κόμπο της Trilene αλλά με διπλή βόλτα στο μάτι, όπως φαίνεται στο επάνω σχέδιο. Όταν δολώνω σουπιά ή θράψαλο για πρώτο αγκίστρι χρησιμοποιώ παπαγαλέ ή κυκλικό, με μάτι πάλι.
Τα υπόλοιπα αγκίστρια στα πολυάγκιστρά μου είναι τις περισσότερες φορές Mustad 442D σε νούμερα από 4 μέχρι και 6. Είναι ανθεκτικά στην αρμύρα, σκληρά αλλά σπάζουν πολύ δύσκολα και διατηρούνται αιχμηρά για κάμποσα ψαρέματα. Δένω 12 έως 21 αγκίστρια κοντά το ένα με το άλλο (η παλέτα το ενός να ακουμπάει σχεδόν στον λαιμό του άλλου) χρησιμοποιώντας τον κόμπο Better Snell. Στο τέλος δένω ένα μεγαλούτσικο στριφτάρι για να βάζω και να βγάζω εύκολα το εργαλείο μου από την στριφταροπαραμάνα του καλαμιού.
Δολώνω περνώντας το πρώτο αγκίστρι μέσα από τα βράγχια και τυλίγω σφιχτά το πολυάγκιστρο γύρω από το ψαροδόλι. Στο τέλος κάνω δύο σφιχτές θηλιές γύρω από την ουρά.
Πολυάγκιστρα χρησιμοποιώ συνήθως μέσα στα λιμάνια, με στόχο κέφαλους, λαβράκια, μεγάλες τσιπούρες και γοφάρια.
Ωραίο αρθτο
ΑπάντησηΔιαγραφή