Έτσι που καθόμουν και αναλογιζόμουν τα χάλια του προηγούμενου ψαρέματός μου, βγήκε στην προφύλαξη οθόνης του υπολογιστή η παραπάνω φωτογραφία, από ένα παλαιότερο ψάρεμά μου.
Κάτι τέτοια κάνει ο Μεγάλος Γελωτοποιός και σκάω.
Εξαιρετικό ψάρι ο παντελής ή σηκιός όπως τον λένε στα νότια και στο ψάρεμα και στη γεύση. Μου είχε ‘πεί ένας παράκτιος στα Ρόδα ότι όταν πιάνονται στα δίχτα του παντελήδες δεν τους πουλάει αλλά τους πάει σπίτι επειδή δεν μπορεί να πιάσει την τιμή που τους αξίζει. Πιο καλά, σκεφτόμουν εγώ, να μείνει και κάτι για μας τους ερασιτέχνες.
Στο λιμάνι της Μηχανιώνας που τους ψάρευα, από κείθε και η φωτογραφία, τρώγανε με τέτοια όρεξη που οριζοντιώνανε το καλάμι στον ορθοστάτη του και φώναζαν ο Χρήστος κι η Χριστίνα, καλή τους ώρα, «τρέχα, τρέχα, Κοκόζηλα, πάει το καλάμι».
Ο καλύτερος όμως τρόπος να τους ψαρέψεις δεν είναι με καλάμι μα με μια απλή πετονιά στο χέρι, χωρίς μολύβι και με μεγάλο αγκίστρι και μεγάλο δόλωμα. Από τα βράχια, αθόρυβα και χωρίς να πέφτει καθόλου φως στο νερό κάνει θραύση αυτή η μέθοδος σε παντελήδες, λαβράκια και σαργούς. Αυτό που λέμε ελεύθερο στα μέρη μου ή «κλέφτικο» όπως μου το είπε ένας συνάδελφος ηλεκτρονικά.
Πολύ καλό δόλωμα για τους παντελήδες είναι το μαύρο σκουλήκι, το «θηκαρήσιο» κατά την νοτιότερη. Δολώνουμε όλο το σκουλήκι περνώντας την ουρά πάνω στο παράμαλλο, προσέχουμε να μην τρυπήσουμε το κορμό του σκουληκιού και αφήνουμε το κεφάλι να εξέχει λίγο δίπλα στο αρπάδι του αγκιστριού για να κουνιέται «προκλητικά». Για να μπορέσουμε να δολώσουμε έτσι με ευκολία και χωρίς βελόνα χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε μακρύλαιμα αγκίστρια.
Το δε μακράν καλύτερο δόλωμα είναι τα γαριδάκια του λιμανιού. Ο Palaemon elegans, το μικρό σχεδόν διάφανο γαριδάκι και ο Palaemon serratus, μεγαλύτερο και κοκκινωπό. Τον elegans θα τον βρούμε εύκολα στα φυκάκια, στα πλαϊνά των μόλων. Το βράδυ, ψάχνοντάς τον με το φακό, τα μάτια του φωσφορίζουν και διακρίνεται πολύ εύκολα. Με την απόχη μας που έχει σκληρή στεφάνη και ψιλό μάτι θα βγάλουμε γρήγορα αρκετά δολώματα για το ψάρεμά μας. Και τον serratous που είναι μεγαλύτερο και πιο κινητικό δόλωμα θα τον βρούμε και θα τον βγάλουμε εύκολα με την ίδια απόχη και από τα πλαϊνά και καλύτερα από τα βραχάκια των μόλων όπου συγκεντρώνονται τα περισσότερα κόκκινα γαριδάκια. Τα γαριδάκια τα δολώνουμε περνώντας το αγκίστρι από την άκρη της ουράς ώστε να κινούνται ελεύθερα και να προκαλούν τους θηρευτές τους. Αν είναι μικρά δολώνουμε δύο, περνώντας το πρώτο στον κορμό του αγκιστριού και το δεύτερο το δολώνουμε πάλι από την ουρά.
«Ανεπιθύμητα» αλιεύματα.
Ψαρεύοντας με γαριδάκι και ελεύθερο στους μόλους είναι μάλλον σίγουρο ότι θα τσιμπήσουν σουπιές, αν το δόλωμα ακουμπήσει στον βυθό.
Είναι επίσης πολύ πιθανό να τσιμπήσουν λαβράκια. Μπορεί να είναι μικροί «σουγιάδες» μπορεί όμως να είναι μεγάλα ψάρια. Συμφέρει να είμαστε προετοιμασμένοι με μεγάλα αγκίστρια, μεγάλο και κινητικό δόλωμα, επιμελημένους κόμπους και καλής ποιότητας πετονιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου