Αριθμοδείκτες (συνέχεια)

ΚΕΦΑΛΑΙΑΚΗΣ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ
(Ίδια Κεφάλαια / Ξένα Κεφάλαια) Χ 100 Δείχνει τι % των Ξένων Κεφαλαίων (Δάνεια, Προμηθευτές, Πιστωτές κ.λ.π) αποτελούν τα Ίδια Κεφάλαια της επιχείρησης. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό τόσο καλύτερα…ίσως.

ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ
(Ξένα Κεφάλαια / Συν. Παθητικού) Χ 100 Δείχνει το % των Ξένων Κεφαλαίων (Δάνεια , Προμηθευτές , Πιστωτές κ.λ.π) σε σχέση με το σύνολο των υποχρεώσεων δηλ. του Παθητικού. Δείχνει επίσης και το βαθμό εξάρτησης της επιχείρησης από ξένα κεφάλαια.

ΠΑΓΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ
(Πάγια / Σύνολο Ενεργητικού) Χ 100 Δείχνει το % των Πάγιων Εγκαταστάσεων (Κτίρια , μηχανήματα , έπιπλα , εξοπλισμός κ.λ.π ) σε σχέση με το Σύνολο του Ενεργητικού. Σε επιχείρηση «εντάσεως παγίων» ο δείκτης οφείλει να είναι υψηλός. Σε άλλη περίπτωση οι μέτοχοι οφείλουν να εκτιμήσουν το «κόστος ευκαιρίας» εάν τα πάγιά τους είναι μεγάλο ποσοστό του Ενεργητικού.

ΚΑΛΥΨΗ ΠΑΓΙΩΝ ΜΕ ΔΙΑΡΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΑ
(Ίδια Κεφάλαια + Μέσο Μακροπρόθεσμα Κεφάλαια ) / (Πάγια Καθαρά) Χ 100 Δείχνει σε τι % καλύπτουν (ή έχουν χρηματοδοτήσει), τα ΠΑΓΙΑ στοιχεία του Ενεργητικού όλα τα Μακράς αποπληρωμής κεφάλαια του παθητικού. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό τόσο καλύτερα.

"ΕΠΙΠΛΕΟΝ" ΑΝΩΤΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΙΝΗΣΗΣ (ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΟ)
Κυκλοφορούν Ενεργητικό - Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις Το επιπλέον (ανώτατο) Βραχυπρόθεσμο Κεφάλαιο Κίνησης (Δάνειο ίσως) που πιθανόν χρειάζεται η επιχείρηση για την ομαλή λειτουργία της .
Εάν είναι αρνητικός αριθμός σημαίνει ότι το υφιστάμενο βραχυχρόνιο κεφάλαιο είναι παραπάνω από το κανονικό και η επιχείρηση πρέπει να αυξήσει ή τα Ίδια Κεφάλαια ή τα μακροπρόθεσμα κεφάλαια. Όσο μεγαλύτερος και θετικός είναι ο αριθμός (ΚΕ>ΒΥ) τόσο η επιχείρηση καλύπτει πιο άνετα τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της.

ΑΝΩΤΑΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΙΝΗΣΗΣ
Καθαρά Κέρδη + Τόκοι & Έξοδα Δανείων + Αποσβέσεις Χρήσης / Μέσο Επιτόκιο Δανεισμού Χρήσης. Το ανώτατο (σε ομαλές συνθήκες) ποσό του Κεφαλαίου Κίνησης που μπορεί να οφείλει μία Επιχείρηση προκειμένου να μπορεί να το εξυπηρετεί ομαλά χωρίς να καθίσταται ληξιπρόθεσμο. Η ένδειξη (ποσό) δείχνει το ανώτατο Κεφάλαιο Κίνησης (τραπεζικό δάνειο) του οποίου η επιχείρηση θα μπορεί να πληρώνει του τόκους εξυπηρέτησης, με μηδέν ταμείο και με ζημιές ίσες με τις λογιστικές της αποσβέσεις .
Η χρήση του είναι Τραπεζική και δείχνει την ικανότητα πληρωμής Χ ποσού.

ΚΑΘΑΡΗ ΘΕΣΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ ("Αξία" επιχείρησης)
Πάγια – Μακροπρόθεσμες Υποχρεώσεις + "Επιπλέον" απαραίτητο Κεφάλαιο κίνησης Η καθαρή αξία, η περιουσιακής θέση της επιχείρησης, δηλαδή πόσο αξίζει η επιχείρηση εάν υποθέσουμε ότι διαλύεται σήμερα.
Δεν αποτιμά φήμη , σήματα , πελατολόγιο κ.λ.π...
Υποδεικνύει καθαρή λογιστική αξία. Όσο μεγαλύτερο το ποσό τόσο καλύτερα.

Κουτούπης Vs Ελληνικής Κυβέρνησης

Επιλέχθηκε και αποπέμφθηκε λόγω διαδικτύου

Κουτούπης = «Έκθετος και υπόλογος»
Ελληνική Κυβέρνηση = Eyes Wide Shut.
Έχω μια ερώτηση αγαπητοί συνάδελφοι. Στην καρέκλα του Kubrick ποιος είναι ?

Αριθμοδείκτες

Για την κατανόηση των ισολογισμών και των θέσεων των επιχειρήσεων

Α. ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ

ΓΕΝΙΚΗΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ
(Κυκλοφορούν Ενεργητικό + Διαθέσιμα) / Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις
Σε τι % οι βραχυχρόνιες απαιτήσεις που έχει μία επιχείρηση μπορούν να καλύψουν τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της. Όσο μεγαλύτερος του 100 % τόσο το καλύτερο.

ΑΜΕΣΗΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ
Διαθέσιμα / Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις
Ρευστότητα ασφαλείας . Σε τι % μπορεί να αντεπεξέλθει επιχείρηση άμεσα στις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της. Δηλ. σε τι % το Ταμείο , Οι Λογαριασμοί Όψεως και όποιο άλλο στοιχείο του ενεργητικού άμεσα ρευστοποιήσιμο (πχ επιταγές ολίγων ημερών) μπορούν να καλύψουν το σύνολο των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων .
Όσο μεγαλύτερος ο δείκτης τόσο καλύτερος.

Β. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΑΠΟΘΕΜΑΤΩΝ
(Αποθέματα / Πωλήσεις ) Χ 365 ημέρες
Σε πόσες ημέρες, κατά μέσον, όρο τα αποθέματα μετατρέπονται σε πωλήσεις. Δείχνει αφενός την φύση - είδος της επιχείρησης (πχ FMCG) και αφετέρου την ικανότητα της να μεγιστοποιεί την παραγωγική διαδικασία δηλ. το κύκλωμα πρώτες ύλες, εμπόρευμα, αποθήκη, πώληση.
Όσο μικρότερος ο δείκτης τόσο καλύτερος.

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ
(Απαιτήσεις / Πωλήσεις ) Χ 365 ημέρες
Πόσες ημέρες, κατά μέσον όρο, οι απαιτήσεις της επιχείρησης από τους πελάτης της παραμένουν ανείσπρακτες. Η εικόνα της πολιτικής πιστώσεων που ακολουθεί η επιχείρηση προς τους πελάτες της. Όσο μικρότερος ο δείκτης τόσο καλύτερος, (πάντα να εξετάζεται σε συνδυασμό με την ειδική αγορά και τον επόμενο δείκτη) .

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ
(Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις / Πωλήσεις) Χ 365 ημέρες
Σε πόσες ημέρες κατά μέσο όρο οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις παραμένουν απλήρωτες. Η εικόνα της πολιτικής πληρωμών που ακολουθεί η επιχείρηση προς τους προμηθευτές της (ή/και το αντίστροφο, την τιμολογιακή πολιτική των προμηθευτών προς την συγκεκριμένη επιχείρηση, που δίνει και μια εικόνα της ειδικής αγοράς).
Ο δείκτης κρίνεται πάντα σε σχέση με τον δείκτη ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΕΙΣΠΡΑΞΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ και σε σχέση με την φύση της επιχείρησης και την ειδική αγορά .

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟΥ
365 Ημέρες / ((Πωλήσεις) / (Σύνολο Ενεργητικού) )
Σε πόσες ημέρες η επιχείρηση ανακυκλώνει, αξιοποιεί και μετατρέπει το σύνολο του ενεργητικού σε πωλήσεις. Η ικανότητα της επιχείρησης να αξιοποιεί τα στοιχεία του Ενεργητικού (πάγια - εγκαταστάσεις κλπ).
Όσο μικρότερος ο δείκτης τόσο καλύτερος σε σύγκριση πάντα με την φύση της επιχείρησης.

Γ. ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΜΙΚΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ
(Μικτά Κέρδη / Πωλήσεις ) Χ 100
Το % μικτό περιθώριο κέρδους με το οποίο πωλεί η επιχείρηση το/τα παραγόμενα προϊόντα. Μακροοικονομικά καταδεικνύει έμμεσα, αλλά με σαφήνεια ανάλογη με το μερίδιο αγοράς της επιχείρησης, την ένταση του ανταγωνισμού στην ειδική αγορά. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό τόσο καλύτερα.

ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΚΑΘΑΡΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ
(Καθαρά Κέρδη / Πωλήσεις ) Χ 100
Το % καθαρό περιθώριο κέρδους με το οποίο πωλεί η επιχείρηση το/τα παραγόμενα προϊόντα. Μακροοικονομικά καταδεικνύει, ανάλογα με το μερίδιο αγοράς της επιχείρησης, την ένταση του ανταγωνισμού στην ειδική αγορά. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό τόσο καλύτερα.


ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΙΔΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
(Καθαρά Κέρδη ) / (Ίδια Κεφάλαια) Χ 100
Σε % ο βαθμός αξιοποίησης των ιδίων κεφαλαίων. Η ικανότητα της επιχείρησης να αξιοποιεί τα ίδια κεφάλαια της και να παράγει από αυτά καθαρά κέρδη.
Χρειάζεται να συγκρίνεται με το κόστος ευκαιρίας (πχ επιτόκιο καταθέσεων + μία προσαύξηση λόγω επιχειρηματικού ρίσκου) και συνεκτιμάται με την φύση της επιχείρησης (εάν είναι παγιοποίησης του ενεργητικού - εντάσεως κεφαλαίου, κ.λ.π.) Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό τόσο καλύτερα.

ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΙΚΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
1.(Καθαρά Κέρδη +Τόκοι & Έξοδα Δανείων) / (Παθητικό) Χ 100
ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΞΕΝΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
2.(Καθαρά Κέρδη +Τόκοι & Έξοδα Δανείων) / (Ξένα Κεφάλαια) Χ 100
Σε % ο βαθμός αξιοποίησης των Συνολικών (ιδίων και ξένων) κεφαλαίων. Η ικανότητα της επιχείρησης να αξιοποιεί τα συνολικά κεφάλαια (Ίδια Κεφάλαια, Δάνεια, Πίστωση από Προμηθευτές κ.λ.π ) και να παράγει από αυτά καθαρά κέρδη. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό τόσο καλύτερα.
Με τον δείκτη 2 αποδίδεται η σκοπιμότητα σύναψης νέου δάνειου.

Freddie, we miss you

Δόλωμα καβούρι

Αναφέρομαι βεβαίως στον διάσημο Carcinus aestuarii, κατά κόσμο πράσινο καβούρι. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) εν Ελλάδι δεν τον χρησιμοποιούν πολλοί συνάδελφοι για δόλωμα. Την σαρακοστή βέβαια θα τον βρούμε σε όλα σχεδόν τα ιχθυοπωλεία αφού είναι νόστιμο θαλασσινό. Την ίδια γνώμη φαίνεται να έχουν και οι τσιπούρες και μεγάλοι σαργοί. Τους κυνηγούν ανελέητα κι άμα βρούνε κανένα πληγωμένο καβουράκι δεν το χάνουν με τίποτε.

Για να δολώσουμε, ανάλογα με το μέγεθος του καβουριού, το χρησιμοποιούμε ολόκληρο ή το κόβουμε στη μέση. Κόβουμε πόδια και δαγκάνες, ανοίγουμε το κέλυφος και χρησιμοποιούμε μόνο την κοιλιά. Κόβουμε την κοιλιά στην μέση (στο μεγάλο καβούρι) και καθαρίζουμε αρκετά καλά, γύρω γύρω, για να εμφανιστεί η άσπρη σάρκα που τρώμε και εμείς και οι τσιπούρες Για αυτό το δόλωμα προτιμώ να χρησιμοποιώ μεγάλα κυκλικά αγκίστρια. Δένω καλά με ελαστικό νήμα για να μην χάσει το αγκίστρι την θέση και για να μην φύγει το δόλωμα στο πέταγμα.

Porters' 5 forces

I was giving a seminar, a few years back, about new market entry, to a group of young marketing executives. When the subject came to the well known Porters’ 5 forces I asked of how every one was interpreting this theory in real life business competition. The answers I got back were confusing, to say the least.
Setting things straight:

Barriers to Entry. Force applies with:
Economies of scale
Proprietary product differences
Brand recognition
High switching costs for the customer
Capital requirements
Difficulty to access distribution channels
Absolute cost advantage of incumbents (Learning curve advantages, Access to necessary inputs, Proprietary low-cost product design)
Government regulation, restrictions on entry
Expected retalitation

Buyer Power Force applies with:
Bargaining leverage
Buyer concentration, Small number of buyers
Low buyer switiching costs
Buyer information
Byuer ability to integrate backwards
Availability of substitute products
High price elasticity
Low product differentiation
High brand recognition
Low impact on buyer‘s product quality
Decision maker‘s incentives

Rivalry Force applies with:
Industry growth
High fixed costs + low variable costs
High value added
Intermittent overcapacity
Low product differentiation
Low brand recognition
Low switching costs
Number of competitors
Corporate stakes
High fixed costs or high specialized assets
High barriers to exit

Supplier power Force applies with:
Differentiation of inputs
Importance of supplier‘s product/services in cost
Structure of industry
Lower switching costs of suppliers
Higher impact of inputs on cost or differentiation
Lower number of substitute inputs
Higher threat of forward integration
Lower importance of volume to suppliers
Lower Supplier concentration

We do not neglect to consider X factor which could be from government impact (a feed in tariff or a hostile policy) to a brand name that sounds funny in local language (try slogan-ing a German cleaning service in German language “cleaning around for you” in Greece and you’ll get a sexual services slogan.

Κατσιμάμουνα, Πορφύρες και στρόμποι.

Δεν υπάρχει περίπτωση να κατέβω για ψάρεμα σε λιμάνι και να μην έχω μαζί με τα άλλα δολώματα και λίγα κατσιμάμουνα και πορφύρες. Τις περισσότερες φορές όταν φαραώ, τσουτσούνια και μονοδόλια καρφώνουν θάλασσα, όλο και κάποια τσιπουρίτσα θα φάει στους «πάγουρους» και ευκολότερα στις πορφύρες. Κατά κανόνα θα είναι μεγάλο το ψάρι. Κι αν γενικά δεν τρώνε εκείνη την μέρα μπορεί να είναι το μοναδικό. Όταν λέμε κατσιμάμουνα εννοούμε τα κόκκινα καβουράκια που βρίσκουν άδεια κογχύλια και τα κάνουν σπίτι τους. Αυτό το δεκάποδο καρκινοειδές δεν λέγεται «βερνάδρος ερημίτης» όπως λανθασμένα αναφέρεται συχνά, (αυτό το είδος ζει στον Ατλαντικό και δεν υπάρχει στην Μεσόγειο), αλλά είναι ο Paguristes eremita ή/και ο Dardanous arrosor που είναι συχνά απαντόμενοι εκπρόσωποι μιας οικογένειας 12 ειδών μικρών και μεγαλύτερων πάγουρων που ψάχνουν και βρίσκουν καταφύγιο και σπίτι στα άδεια όστρακα των γαστερόποδων σαλιγκαριών του Αιγαίου. Αυτοί οι πάγουροι λοιπόν, δολωμένοι ολόκληροι ή μόνο η ουρά τους, θα μας δώσουν ωραία ψαράκια τις περισσότερες φορές. Σαν δόλωμα είναι πραγματικά κορυφαίοι. Στο παλιό λιμάνι της Ιερισσού οι μεγάλοι σπάροι τρώνε εύκολα σε μια τέτοια ουρά, πολύ ευκολότερα από ότι θα τρώγανε στα σκουλήκια και επειδή μιλάμε για σπάρους 200 γραμμάρια ο καθένας τους και βάλε, αξίζουν τον κόπο τους. Στα Μουδανιά θα μας δώσουν κακαρέλους και τσιπούρες. Στον Μαρμαρά επίσης. Σε παραλίες με μικτό βυθό, όπως αυτές του τρίτου ποδιού της Χαλκιδικής, από συναγριδόπουλα μέχρι τσιπούρες. Στα βραχοτόπια όλες τις σπαρίδες. Στα νησιά μας, που έχουν και πιο κρεμαστά νερά, δολωμένα ολόκληρα είναι δόλωμα για όλα τα καθαρά.

Για να τα δολώσουμε χρειάζεται να σπάσουμε το κέλυφός τους. Προσεκτικά, χρησιμοποιώντας την ακμή μιας πέτρας, σπάζουμε το άκρο του κοχλία, εκεί που βρίσκεται «κρυμμένη» η ουρά τους. Αν χτυπήσουμε δυνατά και τραυματίσουμε το καβουράκι μειώνουμε ουσιαστικά την αποτελεσματικότητά του. Αφού σπάσουμε την άκρη και εμφανίσουμε όλη την ουρά σπρώχνουμε λίγο το κεφάλι από την άλλη μεριά και τραβάμε τον πάγουρο από την πλάτη, μαλακά, για να βγει ολόκληρος. Κόβουμε τις δαγκάνες, αν είναι μεγάλος και τον δολώνουμε ολόκληρο για μεγαλύτερα ψάρια, ή μόνο την ουρά του για μικρότερα και όταν δεν έχει σπόρια που χαλάνε τα δολώματά μας.

Ολόκληρος δολώνεται ευκολότερα σε ίσια αγκίστρια με λεπτό κορμό και μεγάλη καμπύλη σαν τα κλασικά Mustad 1144. Βάζουμε το αγκίστρι από τον θώρακα, ανάμεσα από τα πόδια και το βγάζουμε στην άκρη της ουράς, εκεί που έχει κάτι μικρές πλάκες για να γαντζώνεται μέσα στο όστρακο.

Την ουρά του την δολώνουμε σε όποιο αγκίστρι θέλουμε και όπως θέλουμε. Επειδή είναι μαλακή δεν θα διστάσουμε να τη δέσουμε λίγο με ελαστικό νήμα αν κάνουμε δυναμικά πετάγματα. Αν είμαστε ... αισιόδοξοι και δεν έχει μικρά ψαράκια να μας ενοχλούν, δολώνουμε και δύο και τρεις ουρές μαζί, την μία μετά από την άλλη, σε μεγάλα αγκίστρια για τα μεγαλύτερα ψάρια.

Η πορφύρα, Thais haemastoma, χρησιμοποιήθηκε από τους παλαιότερους Έλληνες για την βαφή των ρούχων τους, (εξ ού και το όνομά της). Την τρώγανε επίσης, όπως και οι σημερινοί μερακλήδες, βρασμένη ελαφρά. Κατά την άποψή μου είναι εξαιρετικό δόλωμα για τις μεγάλες λιμανίσιες τσιπούρες, αλλά δυστυχώς σπανίζει στα νερά του βόρειου Αιγαίου.

Ευκολότερα θα βρούμε στρόμπους. Τους απλούς στρόμπους Murex (Hexaplex) trunculus και Phyllonotus trunculus και τον αγκαθωτό Bolinus brandaris. Γαστερόποδα σαλιγκάρια όπως κι η πορφύρα, παράγουν κι αυτά χρωστική ουσία από έναν αδένα τους, χρώματος μωβ, μπλε έως λαμπερό ίντιγκο μπλε. Είχαν κι οι στρόμποι την θέση τους στην βαφή των ρούχων και στην γαστρονομία. Ως δόλωμα είναι άριστοι. Θα μας δώσουν τσιπούρες στα λιμάνια κι όλες τις σπαρίδες όπως και στα βραχοτόπια. Το δύσκολο είναι – εκτός του να τα βρούμε – να σπάσουμε σωστά το κογχύλι τους και να τους βγάλουμε ολόκληρους, χωρίς να χαλάσουμε τα έντερα της ουράς τους. Εκεί βρίσκεται ο χρωστικός αδένας που την άνοιξη και το φθινόπωρο παράγει χρώμα και μια ιδιαίτερα χαρακτηριστική μυρουδιά που προσελκύει τα ψάρια. Στην ωριμότητά του ο αδένας αυτός θα μας βάψει τα δάχτυλα όταν δολώνουμε. Τότε είναι που έχει και την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα. Αν τον χαλάσουμε, όταν σπάνουμε τον κοχλία, το σαλιγκάρι μας δεν είναι καλό δόλωμα πια. Χρησιμοποιούμε την ακμή μιας πέτρας ή καλύτερα ένα μικρό σιδερένιο σφυράκι για να σπάσουμε, πολύ προσεκτικά, την στενή άκρη του σαλιγκαριού, πρώτα. Αφού αποκαλύψουμε τα έντερα της ουράς σπάζουμε εν μέρει και τον κορμό του σαλιγκαριού, όσο χρειάζεται για να βγάλουμε όλο το σαλιγκάρι έξω, σπρώχνοντάς το από το καπάκι μ’ ένα ξυλάκι ή τον ξαγκιστρωτή. Κόβουμε το «καπάκι», ένα κερατοειδές σφράγισμα του κογχυλιού που έχουν πολλά γαστερόποδα και δολώνουμε σε μεγάλο ίσιο αγκίστρι φροντίζοντας η αιχμή του να βγαίνει στα έντερα της ουράς. Λίγο δέσιμο με λεπτό ελαστικό νήμα δεν βλάπτει, ιδίως αν πετάμε δυνατά, αλλά μόνο επάνω στην σάρκα του σαλιγκαριού. Δουλεύει σε οποιαδήποτε αρματωσιά, σε αγκίστρι που ακουμπάει στο βυθό.