Εγγλέζικο ή Casting 3

Ψαρότοπων … συνέχεια.

Στον Κάβο Βρασίδα.

Στον Βρασίδα είχα για πρώτη φορά την (φαεινή) ιδέα να ψαρέψω και με casting και με εγγλέζικο ταυτόχρονα. Παλαιότερα ψάρευα μόνο με casting από την νοτιοδυτική άκρη του κάβου και από το πολύ βολικό πλάτωμα που δείχνουν οι χάρτες – παρκάρεις στο πάνω πλάτωμα και έχεις μόνο λίγα μέτρα κατάβασης για να φτάσεις στην ψαρεύτρα. Την πρώτη φορά που δοκίμασα εγγλέζικο σε ‘κείνο το σημείο, οι κακαρέλοι και τα σαργουδάκια που τρώγανε συνεχώς και μεγαλώνανε όσο περνούσε η ώρα, με ενθουσίασαν.

Ακριβώς μπροστά από το πλάτωμα αυτό περνά η ισοβαθής των πέντε μέτρων, είναι πολύ εύκολο να βρεις την αποχή βυθομετρώντας, συγκεντρώνοντας κάμποσα ψαράκια που δεν ψαρεύονται με casting λόγω απόστασης. Με ένα σκληρό εγγλέζικο καλάμι όμως και – επειδή έχει φύκια και βραχάκια – με το αγκίστρι λίγο ψηλότερα από το κανονικό, δολωμένο με μπιγκατίνι ή με κομματάκι φαραώ, παίρνεις ωραία ψάρια όλες τις ώρες. Τα ίδια καλά αποτελέσματα σε ‘κείνη την ψαρεύρτα έχει και το «ελεύθερο».  Δένω, χωρίς παράμαλλο, πάνω στην μάνα ένα μικρό κυκλικό αγκίστρι και – σε ‘κείνο τον τόπο – δολώνω ένα κομμάτι φαραώ και ρίχνω 5 μέτρα μακριά. Χωρίς καθόλου μολύβι και με ανοιχτό το «πικάπ» το αφήνω να πέφτει στο νερό με φυσικότητα. Κλείνω το πικάπ όταν καταλάβω ότι βρήκε πάτο αλλά δεν παίρνω τα μπόσικα  της πετονιάς. Αυτά τα παίρνει το ψαράκι και θεού θέλοντος εγώ παίρνω το ψαράκι. Τις περισσότερες φορές τα πρώτα τσιμπήματα είναι από μικρά ψάρια κι έτσι συνήθως δεν καρφώνω με το πρώτο – έστω και με τον κίνδυνο του βραχώματος – αλλά περιμένω το δυνατότερο τσίμπημα. Εάν έχει κόντρα κύμα και ψαρεύω με ελεύθερο χρησιμοποιώ το πιο σκληρό εγγλέζικο καλάμι που έχω, δένω μεγαλύτερο αγκίστρι και δολώνω μεγάλο κομμάτι φαραώ επειδή υπάρχει περίπτωση να φάνε οι μεγάλοι σαργοί του τόπου.

Αυτά τα μεγαλύτερα ψάρια τα κυνηγώ συνήθως με τα casting εργαλεία που έχω ριγμένα παραμέσα. Ένα καλάμι κοντά, ένα καλάμι μακριά. Ο κάβος Βρασίδας είναι ως επί το πλείστον βραχότοπος κι έτσι για το ψάρεμά του ισχύουν όλα όσα περιγράφονται για το ψάρεμα στα βραχοτόπια. Ο τόπος έχει μπόλικα σκαλώματα κι έτσι θέλει κατάλληλες αρματωσιές και μολύβια risers ή όμπρες (temolino, χορευτές). Τα ψάρια δεν είναι πολλά είναι όμως καλά. Τσιπούρες και μεγάλες τσιπούρες, σαργοί κι ενίοτε ροφόπουλα και στηρόπουλα έχουν φάει στις αρματωσιές μου σε τσουτσούνι ολόκληρο, μεγάλα κομμάτια φαραώ και σαρδέλα φιλέτο. Πριν δέσουμε το ελαστικό νήμα στην σαρδέλα μπορούμε να κρύψουμε ένα κομμάτι φελιζόλ μέσα για να της δώσουμε κάποια θετική πλευστότητα και να προκαλέσουμε περισσότερο τα ψάρια.