Τρείς για δέσιμο.

Ο κόμπος Albright, και οι παραλλαγές του Trilene, οι Double Loop Trilene και Twist Back Trilene είναι αρκετοί για να δέσουμε όλες μας τις αρματωσιές casting και όχι μόνο.

Μαζί με τον Better Snell knot http://kokozilas.blogspot.com/2010/10/better-snell-knot.html είναι οι βασικότεροι κόμποι που θα χρειαστούμε για leaders, τερματικά και αγκίστρια.

Δένονται εύκολα, με λίγη εξοικείωση ακόμη και με τα γάντια, και διατηρούν πάνω από το 90% της ονομαστικής αντοχής των πετονιών μας.

Ιδίως ο Albright είναι ο καταλληλότερος κόμπος shock leader που ξέρω, εφόσον το shock leader είναι πετονιά και όχι νήμα.    

Με δόλωμα σαλιγκαράκια και πεταλίδες

Σαλιγκαράκια.
Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ πολλά ψάρια της ακτής που δεν θα φάνε σωστά δολωμένα σαλιγκαράκια. Στα δικά μου ψαρέματα έχουν δώσει από κακαρέλους στην καθετή μέχρι και ζαργάνες στον αφρό. Σκαθάρια, μεγάλοι σπάροι, μελανούρια, τσιπούρες, φαγκρόπουλα, όλα το τρώνε το σαλιγκαράκι. OsilinusTurbinatus είναι το επιστημονικό του όνομα και τα βραχάκια της ακτής είναι το σπίτι του. Από εκεί θα το μαζέψουμε πολύ εύκολα όταν τα νερά είναι τραβηγμένα. Στον ίδιο τόπο θα το σπάσουμε και θα το δολώσουμε προσεκτικά όπως ακριβώς κάνουμε με τις πορφύρες και τους στρόμπους. http://kokozilas.blogspot.com/2009/11/blog-post_3932.html Επειδή τα σαλιγκαράκια είναι μικρά, σπάνια θα τα βρούμε με διάμετρο μεγαλύτερη των 3 εκατοστών, θα βάλουμε δύο, τρία ή και τέσσερα ακόμη στο αγκίστρι μας. Για αυτό το δόλωμα προτιμώ τα μαύρα μακρύλαιμα ίσια αγκίστρια με πολύ αιχμηρή μύτη σαν το Mustad 1144 ή το κορυφαίο “Straight shank” της Owner .

Πεταλίδες

Στα βραχάκια τις ακτής, μαζί με τα σαλιγκαράκια θα βρούμε καλά κολλημένες στην θέση τους τις πεταλίδες. Εκτός από γαστρονομικά ενδιαφέροντα γαστερόποδα, οι πεταλίδες  Patella ulyssiponensis, vulgata, intermedia και rustica είναι και θαυμάσια δολώματα για σαργούς και κακαρέλους. Κάτω από το Παλιούρι, στην παραλία Αυλάκι μου έχουν δώσει και μεγάλα λυθρίνια στα 50 μέτρα από την ακτή. Στο λιμάνι των Μουδανιών, στα βραχάκια αριστερά, δουλεύουν καλά και κοντά για σαργόπουλα και παχιούς κακαρέλους. Το ίδιο συμβαίνει και στον κάβο Βρασίδα, στην Ηρακλείτσα. Σε κείνο τον τόπο, όταν έχει φεγγάρι, τις δολώνω και σε casting εργαλεία και σε bolognaise.

Θέλουν μόνο λίγη προσοχή στην δόλωση. Χρησιμοποιώντας σαν κουτάλι το άδειο όστρακο μιας άλλης πεταλίδας βγάζουμε ολόκληρη αυτή που θα δολώσουμε. Φροντίζουμε το άδειο όστρακο να είναι ίδιο ή λίγο μεγαλύτερο και προσέχουμε να μην χαλάσουμε το μαύρο μαλακό έντερο που έχει η πεταλίδα πάνω από το σκληρό σώμα της. Περνάμε το κυκλικό ή παπαγαλέ αγκίστρι μας μία ή δύο φορές στο σώμα και βγάζουμε τη μύτη στο μαύρο σημείο.   

Το Πολυάγκιστρο

Μας το φέρανε οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, αυτοί που τότε που τους κυνηγούσανε με φωτιά και λεπίδι «συνωστιζότανε» στο λιμάνι της Σμύρνης (ανάθεμα την ιστορία που γράψανε οι θεομπαίχτες).

Μαζί με το μπουζούκι και το μπαγλαμά μας φέρανε και το πολυάγκιστρο, τη ζόκα, τον κιούρτο κι άλλα πολλά και μας ανοίξανε τα μάτια στο ψάρεμα την κλωστοϋφαντουργία και το εμπόριο.

Το πολυάγκιστρο δεν επιτρέπεται στις περισσότερες χώρες τις Ευρώπης αλλά εμείς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να δολώσουμε σαρδέλα κι οποιοδήποτε άλλο ψαροδόλι αλλά και σουπιά και θράψαλο και πλοκάμι ή ολό χταποδιού.

Για μάνα χρησιμοποιώ συνήθως διάφανη μαλακή πετονιά – με πιστοποίηση IGFA κατά προτίμηση – μήκους ενός περίπου μέτρου και διαμέτρου 0,35 έως 0,40 του χιλιοστού, σπανιότερα και 0,30. Το πρώτο αγκίστρι το προτιμώ μακρύλαιμο για να περνάει ευκολότερα από τα βράγχια των δολωμάτων (συνήθως δολώνω σαρδέλα και γαύρο μαζί) και με μάτι αντί για παλέτα επειδή προτιμώ να το δένω με τον κόμπο της Trilene αλλά με διπλή βόλτα στο μάτι, όπως φαίνεται στο επάνω σχέδιο. Όταν δολώνω σουπιά ή θράψαλο για πρώτο αγκίστρι χρησιμοποιώ παπαγαλέ ή κυκλικό, με μάτι πάλι.

Τα υπόλοιπα αγκίστρια στα πολυάγκιστρά μου είναι τις περισσότερες φορές Mustad 442D σε νούμερα από 4 μέχρι και 6. Είναι ανθεκτικά στην αρμύρα, σκληρά αλλά σπάζουν πολύ δύσκολα και διατηρούνται αιχμηρά για κάμποσα ψαρέματα. Δένω 12 έως 21 αγκίστρια κοντά το ένα με το άλλο (η παλέτα το ενός να ακουμπάει σχεδόν στον λαιμό του άλλου) χρησιμοποιώντας τον κόμπο Better Snell. Στο τέλος δένω ένα μεγαλούτσικο στριφτάρι για να βάζω και να βγάζω εύκολα το εργαλείο μου από την στριφταροπαραμάνα του καλαμιού.

Δολώνω περνώντας το πρώτο αγκίστρι μέσα από τα βράγχια και τυλίγω σφιχτά το πολυάγκιστρο γύρω από το ψαροδόλι. Στο τέλος κάνω δύο σφιχτές θηλιές γύρω από την ουρά.

Πολυάγκιστρα χρησιμοποιώ συνήθως μέσα στα λιμάνια, με στόχο κέφαλους, λαβράκια, μεγάλες τσιπούρες και γοφάρια.

Πολυάγκιστρο Αφρού

Για κέφαλους και όχι μόνο.

Για να μην ξεσέρνει η αρματωσιά μας μοντάρουμε με όποιον τρόπο μας βολεύει ένα συρόμενο μολύβι πριν την στριφταροπαραμάνα του buldo.

Εάν δολώνουμε ψωμί και χρησιμοποιήσουμε πολυάγκιστρο με παραμαλλάκια (χρειάζεται να μην είναι μεγαλύτερα από 2 εκατοστά μήκος) σφίγγουμε λίγο περισσότερο την πετονιά γύρω από το ψωμί για να μην εξέχουν πολύ τα αγκίστρια.

Better Snell knot

 

It is tied easier than the full snell and it is stronger and neater than the “easier” snell(s).

One thing to attend to is the mouth line that needs to be kept on top of the hook shank, or it will not set the hook firmly when it's crunch-time.

If tying a hook with an eye run both ends of the line through the eye when you start tying the knot.

Κόμπος 3πλού αγκιστριού για εγγλέζικο.

Πειραματιζόμενος για να βρω έναν δυνατό αλλά εύκολο κόμπο που θα μου έδινε διπλό παράμαλλο στο εγγλέζικο (εις την βαρβαριστή wishbone) μου προέκυψε ο κόμπος του παραπάνω σχήματος αλλά με ένα «ελάττωμα». Έβγαινε και τρίτο παράμαλλο.

‘Όντας επιρρεπής στην υπερβολή, τον δοκίμασα σε ένα ψάρεμα με κέφαλους στο Αγγελοχώρι και αποδείχθηκε αξιόπιστος. Για να δοκιμάσω την αποτελεσματικότητα της αρματωσιάς, και ενώ τα ψαράκια τρώγανε, άλλαξα σε κλασικό, μονό παράμαλλο και διαπίστωσα ότι τα τσιμπήματα ήταν με διαφορά λιγότερα.

Για τους πιο ορθόδοξους, να σημειώσω ότι και το wishbone δουλεύει καλύτερα από το μονό παράμαλλο και στο εγγλέζικο και στο μπόλο, σύμφωνα πάντα με τις δικές μου εμπειρίες

Τα επτά συχνότερα λάθη του Surf casting. (7/7)

Δεν χρησιμοποιούμε φρέσκα ή κατάλληλα δολώματα.

«Ποια λες ότι είναι τα κατάλληλα δολώματα για το Surf casting ρε Θανάση;» ρωτάω ένα φίλο τις προάλλες. «Αυτά που δεν φεύγουν στο πέταγμα κι αυτά που δεν χρειάζεται να πάω στην τράπεζα πριν τον δολωματά» μου απαντά και έχει βεβαίως κάποιο δίκιο αγαπητοί συνάδελφοι.

Στο Surf και στο beach casting ψαρεύουμε με τεχνικές που ταλαιπωρούν τα δολώματα και την τσέπη μας περισσότερο από ότι άλλα ψαρέματα της ακτής. Η τσέπη μας ταλαιπωρείται ούτως ή άλλως με όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλαδίτσα μας και παγκοσμίως, αλλά ένα παραπάνω όταν χρειάζεται μια ποικιλία κι αφθονία δολωμάτων για να κάνουμε το ψάρεμά μας. Εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν καλές, ιδίως για όλους εμάς τους άναυτους που δεν ξέρουμε να βγάζουμε δολώματα μόνοι μας από την γαλανή. Ο δολωματάς είναι μάλλον μονόδρομος αν εξαιρέσουμε τα όστρακα κι άλλα θαλασσινά που εύκολα βρίσκουμε εκεί που ψαρεύουμε. Πορφύρες, κατσιμάμουνα, πεταλίδες, σαλιγκαράκια, γαριδούλες κι οι μικρές αρενικόλες της αμμουδιάς, έχουν όλα τη θέση και την αξία τους ως δολώματα του Surf casting.

Για παράδειγμα, στο λιμάνι των Μουδανιών Χαλκιδικής, τον Οκτώβρη, έχω περισσότερες επιτυχίες σε πρωινά τσιπουροψαρέματα με πορφύρες παρά με άλλα δολώματα. Στην παραλία της Περαίας Θεσσαλονίκης οι 300άρες μουρμούρες προτιμούν το σαλιγκαράκι παρά τα συνηθισμένα σκουλήκια. Στην παλιό μόλο της Νικήτης στην Χαλκιδική, κυκλοφορούν μεγάλες τσιπούρες στις φυκιάδες στην ευθεία του μόλου και 100 μέτρα παραμέσα. Ξεγελιούνται πιο εύκολα με σάντουιτς πορφύρας-σαλιγκαριού παρά με τα γνωστά σκουλήκια.
Έχουν βέβαια και τα ασπροδόλια και τα ψαροδόλια την χρησιμότητά τους στο Surf και στο beach casting αλλά δεν τα έχω ψαρέψει αρκετά για να είμαι σε θέση να τα σχολιάσω.

Για τα σκουλήκια που αγοράζουμε συνήθως τι να πει κανείς. Όλα δουλεύουνε μηδενός εξαιρουμένου. Άλλα λιγότερο, άλλα περισσότερο, ανάλογα τον καιρό, τον ψαρότοπο και τις ορέξεις των ψαριών. Έχω δει την κυρία δίπλα μου που δεν ήθελε να δολώνει, να βγάζει απίκο σχεδόν, τσιπούρα 500-600 γραμμάρια με μια ελάχιστη ποσότητα ψόφιας τριχιάς στ’ αγκίστρι της. Δίπλα της εγώ κοψομεσιαζόμουν στα μακρινά πετάγματα κι έβαζα μισό τσουτσούνι για να πάρω ανάλογα ψάρια. Βέβαια εγώ έβγαλα τέσσερις και η κυρία μια, αλλά το γεγονός έχει τη σημασία του.

Τα στοιχεία είναι από δικά μου ψαρέματα από 17/11/2002 μέχρι και 15/01/2005 και αφορούν μόνο την τεχνική Surf Casting.

Σημασία έχουν πολύ περισσότερο οι προσωπικές παρατηρήσεις του καθενός μας σε βάθος χρόνου. Από τις δικές μου σημειώσεις μια χαρακτηριστικής 2ετίας προκύπτουν τα εμφανιζόμενα στον Πίνακα για την καταλληλότητα των δολωμάτων στο Surf Casting.
Αντιλαμβάνεται κανείς βεβαίως ότι για να είναι απολύτως αντικειμενικές οι συγκρίσεις του Πίνακα θα χρειαζόταν σε κάθε ψάρεμα να χρησιμοποιούταν όλα τα είδη δολωμάτων που συγκρίνονται. Καλή είναι η πληθωρικότητα αγαπητοί συνάδελφοι και πάντα βοηθά στο ψάρεμα αλλά μέχρις αυτού του σημείου δεν έχω φτάσει ακόμα.

Όπως και να έχει, με όσα στατιστικά κι αν χρησιμοποιήσουμε για το ψάρεμά μας παραμένει γεγονός κάτι που υποστηρίζω αρκετά συχνά. Το ψάρεμα δεν είναι θετική επιστήμη ούτε έχει δεδομένα κι αξιώματα. Κανόνες υπάρχουν βεβαίως αλλά οι εξαιρέσεις είναι πάρα πολλές.

Εξαιρέσεις όμως υπάρχουν λίγες όταν ψαρεύουμε με ψόφια ή ταλαιπωρημένα δολώματα. Κατά κανόνα, ψάρια δύσκολα θα πιάσουμε σε αυτήν την περίπτωση και μάλλον όχι τα καλά και τα καλύτερα του τόπου. Κινδυνεύουμε επίσης να τα χάνουμε από το αγκίστρι μας πετώντας με τη δυναμική τεχνική που χρησιμοποιούμε συνήθως. Αν και μερικοί συνάδελφοι υποστηρίζουν ότι το δόλωμα είναι πιο ελκυστικό αν έχει «πάρει» λίγο και μυρίσει πιο έντονα, στην πραγματικότητα δύσκολα θα φάνε τα καθαρά ένα δόλωμα σε κακή κατάσταση.
Δύσκολα θα φάνε κι ένα δόλωμα άγνωστο γι αυτά. Είναι πολύ γνωστό ανέκδοτο στο εξωτερικό τα διάφορα σούπερ δολώματα, φυσικά και τεχνητά, που πιάνουν ψαράδες και όχι ψάρια. Για να μην γελούν μαζί μας τα ψάρια λοιπόν καλύτερα να επιλέγουμε τα δολώματά μας σύμφωνα με το βυθό που θα ψαρέψουμε και τη μορφολογία του. Σε αμμούδες με φαραώ μπορεί να πάρουμε κάποιο ψάρι αλλά με άλλα σκουλήκια και τσουτσούνια μάλλον θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Αντιθέτως σε βυθούς που κάνουν πλάκες και βραχάκια το φαραώ είναι αποτελεσματικότερο. Τα ντόπια δολώματα, αυτά που βγαίνουν από τα ίδια νερά που ψαρεύουμε, είναι η καλύτερη επιλογή αλλά καλύτερα να μην συγχέουμε την εντοποιότητα με το είδος του δολώματος. Ακούω πολλές φορές ότι επειδή στα νότια δεν κάνει μαύρο, το σκουλήκι αυτό δεν δουλεύει καλά εκεί. Στην πραγματικότητα και μαύρα έχει παντού και δουλεύουν παντού καλά όταν ο βυθός είναι ο κατάλληλος (άμμος, αμμόλασπη, άσπρα-μαύρα). Κάπως έτσι είχαν παρεξηγήσει και το φαραώ εδώ στα βόρεια. Δεν το ξέρανε οι ντόπιοι και πιστεύοντας τους…ειδικούς για την εντοποιότητα δεν του έδιναν σημασία. Όταν είδαν τις ψαρούκλες που προσελκύει αυτό το σκουλήκι άλλαξαν γνώμη. Ας θυμόμαστε καλύτερα ότι στην ανατολική Μεσόγειο ο βυθός και τα πλάσματά του διαφέρουν λίγο έως καθόλου από τόπο σε τόπο.

Για τα εισαγόμενα δολώματα προσέχουμε να παρομοιάζουν αυτά που ζουν στα δικά μας νερά και τα χρησιμοποιούμε άφοβα. Ο ακροβάτης και το κορεάτικο για παράδειγμα, μοιάζουν πολύ με τη δική μας νηρηίδα, ένα σκουλήκι που ζει σε πολλές θάλασσες. Μου έχουν δώσει αρκετά ψάρια και τα δυό, (όχι στο Surf casting ακόμη), σε αντίθεση με το αμερικάνικο που δεν μοιάζει αρκετά με τα δικά μας σκουλήκια και μέχρι τώρα μου έχει δώσει ελάχιστα ψάρια.

Εισαγόμενα ή Ελληνικά προσέχουμε τα δολώματά μας να είναι ζωντανά και κινητικά, να ταιριάζουν στο βυθό που ψαρεύουμε ή αν κάνουμε πειραματισμούς να είναι ανάλογοι με τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες – φυσικές και επίκτητες – των ψαριών που ψαρεύουμε. Τις επιτυχημένες συνταγές τις γράφουμε να μην τις ξεχνάμε. Δεν ξεχνάμε επίσης τι φάγανε τα ψάρια που και πότε. Στο κάτω κάτω μπρος στα ψάρια τι είναι λίγη στατιστική;

Τελειώνοντας αυτή την ενότητα των επτά συχνότερων λαθών του Surf casting, και επειδή επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως που λένε κι οι παλιοί, ξαναβλέπουμε το Σχήμα 1 από το πρώτο τμήμα της σειράς ως μικρή περίληψη όλης της ενότητας. Είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι εξετάζουμε την διαδοχική σειρά των συχνότερων αιτιών που φέρνουν καλό ή πιο μέτριο αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει ότι διαβάζουμε και ερμηνεύουμε το Σχήμα 1 με την ακολουθία σειράς που έχει. Δηλαδή, σύμφωνα με τη σειρά στο σχήμα δεν έχει ουσία να έχουμε τα καλύτερα δολώματα (7) αν είμαστε σε λάθος τόπο (2). Κάθε ζευγάρι αιτιών της απεικόνισης αυτής παράγει ένα μερικό αποτέλεσμα που δυσχεραίνει ή διευκολύνει το αποτέλεσμα που παράγεται από το επόμενο ζευγάρι. Μέχρι που όλα καταλήγουν στον τελικό απολογισμό του ψαρέματός μας που αν όλα πάνε καλά θα είναι ψάρια καλά, βαριά και αρκετά για το τραπέζι μας, (δεν μας τα ευχόμαστε για να τα έχουμε). Καλά δελφίνια αγαπητοί συνάδελφοι.