Γνωρίζω αρκετούς ανθρώπους που βγάζουν τα προς το ζην τους γράφοντας βιβλία ή προγράμματα η/υ για να εξηγήσουν και να προβλέψουν πότε είναι οι καταλληλότερες μέρες και ώρες για να πάμε για ψάρεμα. Υπάρχουν πολλά εργαλεία για τον υπολογιστή μας και μεγάλη βιβλιογραφία και αρθρογραφία γύρω από το θέμα, σε πολλές γλώσσες. Εμείς έχουμε ήδη παρουσιάσει τις βασικές αρχές αυτών των προβλέψεων σε άλλα σχετικά άρθρα του περιοδικού FISH και θα επαναλάβουμε ορισμένα στοιχεία και τώρα.
Χρειάζεται λίγη προσοχή εδώ αγαπητοί συνάδελφοι γιατί η σκέψη μας εκτός από «ψαρευτική» πρέπει να είναι και κάπως μαθηματική σε αυτή τη φάση. Για να θεωρήσουμε μια ημέρα καλή βασιζόμαστε σε τέσσερις παράγοντες. Τον καιρό, την σελήνη, τον τόπο και το είδος των ψαριών που αναζητούμε ή που κρατάει ο τόπος που θα ψαρέψουμε. Οι παράγοντες αυτοί συνδυάζονται και αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με Σειρά Αιτίας και Αποτελέσματος όπως παρουσιάζεται στο Σχήμα Α. Ο καιρός και η κατάσταση της θάλασσας δημιουργεί μαζί με τη φάση του φεγγαριού ένα πρώτο αποτέλεσμα συνθηκών. Ο τόπος, η σύσταση του βυθού και τα ψάρια που κυκλοφορούν εκεί επηρεάζονται από τον καιρό και τη σελήνη και δημιουργούν ένα δεύτερο αποτέλεσμα συνθηκών που τελικά χαρακτηρίζει την ημέρα καλή ή πιο μέτρια. Αυτή η σειρά αιτίας και αποτελέσματος δεν μπορεί να αλλάξει ούτε να διαφοροποιηθεί με κανένα τρόπο. Είναι εύκολα κατανοητό ότι η σύσταση του βυθού δεν μπορεί να επηρεάσει τον καιρό ούτε και η σελήνη μόνη της να χαρακτηρίσει μια μέρα καλή.
Να ένα παράδειγμα χαρακτηρισμού που προκύπτει από τις προσωπικές μου παρατηρήσεις: «Την Τρίτη 1η Νοεμβρίου, το βράδυ, ο καιρός θα είναι καθαρός, με ανέμους μεταβλητούς 3 μποφώρ και η σελήνη θα είναι Νέα Σελήνη. Είναι καλή μέρα για παντελήδες από τον τόπο «Μπούκα αριστερή».
Παίρνοντας λοιπόν πρόβλεψη για τον καιρό και γνωρίζοντας τι φεγγάρι θα έχουμε, αποφασίζουμε να ψαρέψουμε σε ένα τόπο που ξέρουμε ότι κρατάει ψάρια που αρέσκονται να τρώνε στις συνθήκες καιρού και φεγγαριού που θα επικρατούν.
Η ίδια μέρα δεν είναι καλή για Surf casting, σύμφωνα πάντα με τις προσωπικές μου παρατηρήσεις. Ψαρεύοντας από την ακτή, στους τόπους που γνωρίζω, με σχετική κάλμα και χωρίς φεγγάρι συνήθως ψαρεύω «θάλασσα» αλλά όχι ψάρια.
Αφού ξεχωρίσαμε «την ημέρα την καλή» μας απομένει να βρούμε και «την ώρα την καλή». Για να θεωρήσουμε μια ώρα καλή βασιζόμαστε κυρίως στο φεγγάρι. Σε άλλες χώρες και άλλες θάλασσες λαμβάνουμε υπόψη μας και την παλίρροια που είναι πολύ αισθητή, όπως επίσης και τα ρεύματα. Στις ελληνικές παραλίες που από την άμπωτη μέχρι την πλημμυρίδα δεν διαφοροποιείται παραπάνω από ένα μέτρο ακτής, η παλίρροια έχει αμελητέες επιδράσεις στις διατροφικές συνήθειες των ψαριών, εκτός από ελάχιστους τόπους όπου επικρατούν ιδιάζουσες συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση συμφέρει να θυμόμαστε ότι τα ψάρια τρώνε καλύτερα στην αρχή και το τέλος της πλημμυρίδας και όταν τα νερά είναι στο ψηλότερο σημείο τους. Μερικοί συνάδελφοι μπερδεύουν την πλημμυρίδα με τη ρεστία[1]. Η ρεστία είναι διαφορετικό φαινόμενο, το βουβό κύμα που λένε οι παλιοί, που όταν εμφανίζεται στις ακτές μας ο κανόνας λέει να πάμε για ψάρεμα και να κρατάμε μεγάλο καλάθι. Όταν επικρατεί έντονη ρεστία, με κύμα ύψους πάνω από ένα μέτρο, είναι η μόνη ευκαιρία που έχουμε στην Ελλάδα να γευτούμε λίγο πραγματικό Surf casting με όλες τις χάρες και τις δυσκολίες του και με ψάρια μπόλικα και βαριά.
Αυτή είναι η καλύτερη ώρα της ημέρας. Για ένα διάστημα δύο ωρών πριν και μετά, τα ψάρια θα αναζητούν εντονότερα την τροφή τους. Η δεύτερη «καλύτερη» ώρα έρχεται περίπου 12 ώρες και 30’ μετά, όταν το φεγγάρι είναι στο ναδίρ του, στον αντίποδα του ζενίθ. Στο παράδειγμά μας είναι η 00:27 την 02/11/05. Οι άλλες «λιγότερο καλές» ώρες της ημέρας παρουσιάζονται μία ώρα περίπου πριν από την ανατολή και μετά την δύση του φεγγαριού. Βέβαια, οι παραπάνω υπολογισμοί είναι κάπως χοντρικοί. Δεν υπολογίζουμε την ελλειπτική τροχιά της γης και της σελήνης και συνεπώς έχουμε κάποια «ξεπεσούρα», ελάχιστη το καλοκαίρι αλλά μέχρι και 30’ το χειμώνα. Οι ακριβής ώρες του παραδείγματός μας, για το στίγμα της Θεσσαλονίκης είναι 11:42 01/11 (αντί 11:57), 00:04 02/11 (αντί 00:27) και 05:29 01/11, (πριν την ανατολή της σελήνης) και 17:54 01/11, (μετά τη δύση της σελήνης). Στο Σχήμα Β βλέπουμε στο κέντρο το στίγμα μας και περιφερειακά τις θέσεις της σελήνης για την ημερομηνία που μας ενδιαφέρει. Αν δεν θέλουμε να κάνουμε όλους αυτούς του υπολογισμούς ή αν δεν γνωρίζουμε τις ώρες ανατολής και δύσης του φεγγαριού, βλέπουμε τις θέσεις του στον ουρανό οποιαδήποτε μέρα και υπολογίζουμε μία ώρα αργότερα για τις ίδιες θέσεις, για κάθε επόμενη μέρα.
Όλοι οι παραπάνω υπολογισμοί αγαπητοί συνάδελφοι είναι δοκιμασμένοι και αποτελεσματικοί. Εδώ και αρκετά χρόνια αντιπαραβάλω τα αποτελέσματα κάθε ψαρέματος με ότι προκύπτει από τις παραπάνω μεθόδους και σχεδόν πάντα οι καλές μέρες και ώρες της θεωρίας είναι καλές και στην πράξη. Όμως έχουμε επανειλημμένα υποστηρίξει ότι το ψάρεμα δεν είναι θετική επιστήμη και δεν έχει δεδομένα και αξιώματα, ότι δηλαδή ισχύει για όλα τα φαινόμενα στη φύση. Αν και υπάρχουν τρόποι να υπολογίσουμε πότε τα ψάρια θα φάνε καλύτερα στις αρματωσιές μας, τίποτε δεν είναι απόλυτο γιατί μπορεί να ψαρεύουμε σε τόπους ή με τρόπους που ανατρέπουν όλους τους υπολογισμούς μας.
Για παράδειγμα, σε ορισμένους τόπους τα ψάρια τρώνε μόνο με κάποιες συνθήκες (διεύθυνση ανέμων, ρεύματα, παλίρροιες, φουσκωμένες εκβολές κλπ). Αλλού έρχονται μόνο για την αναπαραγωγή τους και μετά χάνονται. Στο καταχείμωνο οι τσιπούρες είναι άφαντες από τις περισσότερες βόρειες παραλίες, αλλά στις νοτιότερες περιοχές είναι περισσότερες. Επίσης, το καλοκαίρι τρώνε σχεδόν πάντα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στις θερμότερες ώρες της ημέρας. Τις ίδιες ώρες, το μεσημέρι δηλαδή, τρώνε και όλα τα μεγάλα λιμανίσια ψάρια. Μετά από έντονα καιρικά φαινόμενα, ιδίως μετά από ισχυρούς βοριάδες ή νοτιάδες, και πριν χαθούν οι ρεστίες, όλα τα ψάρια που ήταν για ώρες ή και μέρες κρυμμένα και νηστικά τρώνε με αδηφάγα συμπεριφορά.
Τα βράδια με κάλμα, ψαρεύοντας με biggatino και απίκο ή bolognaise από λιμάνια και μόλους ασχέτως με τις μέρες και ώρες θα πιάσουμε τα καλύτερα και βαρύτερα ψάρια του τόπου.
Γνωρίζω ένα τόπο που κρατά σαργούς κοντά στο κιλό, σε καλούς αριθμούς. Αυτά τα θεριά δεν τρώνε με τίποτε αν το αγκίστρι είναι μεγαλύτερο από 5άρι και αν το δόλωμα δεν είναι ανάλογα «μινιόν». Στον ίδιο τόπο κυκλοφορούν σκορπιοί μισόκιλοι και κάθε που ψαρεύω εκεί βρίσκω το μπελά μου προσπαθώντας να βγάλω το μικρό αγκίστρι από τα «κατάβαθα» των σκορπιών.
Καλοί οι υπολογισμοί μας αγαπητοί συνάδελφοι αλλά χρειάζεται και η εμπειρική γνώση για τους τόπους που ψαρεύουμε και για τα χούγια των ψαριών που κυκλοφορούν εκεί. Μακριά από ‘μας ο χαρακτηρισμός του ξερόλα που διαλαλεί δημοσίως «πάω για τσιπούρες, βάλτε τα κάρβουνα» και επιστρέφει την επομένη με αγορασμένα ψάρια γιατί ούτε την αψαρία δεν αντέχει να παραδεχτεί.
Xρειαζόμαστε και την παρατήρηση και την εμπειρική γνώση ή όπως αλλιώς το λέμε την ψαροσύνη, για να ήμαστε ολοκληρωμένοι ερασιτέχνες ψαράδες της ακτής.
[1] Ρεστία, αποθαλασσία, φουσκοθαλασσιά, swell (σουέλ).
PS
Οι εχθροί των μαθηματικών υπολογισμών θα βρούν αυτό το εργαλείο για τον υπολογιστή τους χρήσιμο. Το χρησιμοποιώ πολλά χρόνια και άν και είναι σχετικά φτηνό έχω παρατηρήσει ελάχιστη ξεπεσούρα. http://www.heuristicresearch.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου